maandag 30 juni 2008
donderdag 12 juni 2008
dinsdag 10 juni 2008
vrijdag 6 juni 2008
voorkant
donderdag 5 juni 2008
extra shot
Dit is een extra shot om het meisje vaker te laten zien, hier wel met rood elastiekje om staartje. Dit is te zien tussen de scene met de oude vrouw die het kleine meisje wiegt, en de scene met het schommelende meisje. Hier ziet ze dus al een stukje van het meisje.
stress
Ziehier een update van alle stukjes animatie achter elkaar waar ik redelijk tevreden over ben, op het einde na dan. Het geluid staat er nu een beetje crappy onder omdat dat getimed was op het moving storyboard, en niet op de echte animatie.
Vandaag had ik in gesprek met Rene, waar uit naar voren kwam dat het meisje, mijn hoofdpersoon, duidelijker in de film naar voren moet komen. Ze moet dus vaker, en beter in beeld zijn. Hier heb ik al een extra loopje toegevoegd. Ook wil ik haar overal een rood strikje in het haar geven. Het is misschien een beetje cliché, maar het verhoogt wel haar herkenbaarheid want niet iedereen heeft door dat het de hele tijd hetzelfde meisje is.
Ook is de intro misschien niet zo sterk. Ik was zelf eerlijk gezegd altijd wel blij met mn baksteentjes maar hoewel ik Rene op dat moment wel kon schieten heeft hij wel gelijk als hij zegt dat de vormgeving én de verhoudingen teveel afwijken van die binnenshuis.
Ik dacht dus dat ik bijna klaar was, maar nu moet ik ineens nog best veel doen...
zaterdag 31 mei 2008
dinsdag 20 mei 2008
alvast wat stukjes animatie
jaja, dit is weer een leuke gestretchte versie, is voor dit moment niet anders.
vrijdag 16 mei 2008
vrijdag 9 mei 2008
maandag 5 mei 2008
dinsdag 29 april 2008
vrijdag 25 april 2008
woensdag 23 april 2008
nieuwste compositie
Testje van de derde componist, vrijdag heb ik de laatste bespreking dus dan gaat het er om spannen. Ik ben hier wel tevreden over, en heb tot nu toe twee erg prettige gesprekken gehad.
dinsdag 22 april 2008
donderdag 17 april 2008
woensdag 16 april 2008
dinsdag 15 april 2008
moving storyboard aangepast
nieuwste versie van moving storyboard, nu met de extra scene 2,5 erin verwerkt.
scene 2,5
Nadat ik én van Paul én van Maarten te horen had gekregen dat de film net een klein stukje qua lengte mist, ben ik aan de slag gegaan om dat op te lossen. Ziedaar, scene 2,5. Tussen de vrouw met de kleindochter en het schommelende meisje glijdt de camera nu langs een gang. In die gang zie je een kamer waar een oude man in zijn eigen wereldje zit, ik heb hem hier even geschetst met een nepgoudvis. Daarna glijdt de camera weer verder naar het stukje waar het meisje zit te schommelen. Op deze manier ontstaat er een mooiere overgang tussen scene 2 en 3 en heb je echt het idee dat je je verplaatst in het huis.
maandag 14 april 2008
composities
Ik heb aan drie componisten gevraagd of ze een stukje muziek voor mijn film willen maken. Hieronder de vorderingen.
Hier heb ik de filmmuziek van de film Afgebrand, gecomponeerd door Habbo Beem, in stukjes geknipt en onder mijn film gezet. Ik vind de sfeer van de muziek erg mooi, maar aangezien hij niet specifiek voor mijn film gemaakt is klopt het natuurlijk niet helemaal. Ik hoop dat iedereen daar doorheen kan luisteren. Habbo, sorry want voor jou klinkt het vast helemaal niet goed maar ik hoop dat je toch een idee van de sfeer krijgt.
Dit zijn twee testjes van KSKproducties, het gehuil wat je hoort is niet het soort gehuil dat ik bedoel dus probeer dat er even uit te filteren. Ik ben eigenlijk helemaal niet tevreden met de sfeer die deze muziek heeft. Ik heb aanstaande vrijdag een gesprek om te kijken of we onze neuzen dezelfde kant op kunnen krijgen.
Hier heb ik de filmmuziek van de film Afgebrand, gecomponeerd door Habbo Beem, in stukjes geknipt en onder mijn film gezet. Ik vind de sfeer van de muziek erg mooi, maar aangezien hij niet specifiek voor mijn film gemaakt is klopt het natuurlijk niet helemaal. Ik hoop dat iedereen daar doorheen kan luisteren. Habbo, sorry want voor jou klinkt het vast helemaal niet goed maar ik hoop dat je toch een idee van de sfeer krijgt.
Dit zijn twee testjes van KSKproducties, het gehuil wat je hoort is niet het soort gehuil dat ik bedoel dus probeer dat er even uit te filteren. Ik ben eigenlijk helemaal niet tevreden met de sfeer die deze muziek heeft. Ik heb aanstaande vrijdag een gesprek om te kijken of we onze neuzen dezelfde kant op kunnen krijgen.
donderdag 10 april 2008
dinsdag 8 april 2008
componisten
Voor alle mensen die nog verlaat willen reageren op de advertentie, ik heb inmiddels ruim genoeg reacties gehad (allen hartelijk dank daarvoor).
Ik ben op dit moment met drie kandidaten in overleg over plannen en samples. Zodra ik (meer informatie over) geluid heb, zal ik dat uploaden.
Ik ben op dit moment met drie kandidaten in overleg over plannen en samples. Zodra ik (meer informatie over) geluid heb, zal ik dat uploaden.
donderdag 3 april 2008
moving storyboard - nu echt!
De kwaliteit is echt heel slecht, sorry daarvoor, maar anders was het bestand gewoon te groot om te uploaden.
Geluid is verschrikkelijk essentieel in mn film, ik weet dus niet of alles nu duidelijk is. Even ter toelichting, als er een hard geluid weerklinkt verandert de fantasiewereld in de echte wereld. Dit gebeurt wanneer het meisje een glas water neerzet, als er een onzichtbare deur dichtvalt bij het schommelende meisje en wanneer de schuifdeuren dichtgaan als het meisje naar buiten loopt.
Oei, hij is ook nog ns heel traag geloof ik! Je kan ook op http://video.google.nl/videoplay?docid=-1229082719477597037 kijken, het duurt even voordat de buffer klaar is...
zondag 30 maart 2008
Geluidsartiesten gezocht!
Om mijn film echt helemaal af te kunnen maken ben ik op zoek naar mensen die voor mijn film het geluid kunnen verzorgen. Zowel het foleygeluid als de muziek.
Op deze blog kun je de karakters uit mn film bekijken. Op dit moment ben ik bezig met een moving storyboard, om de timing en lengte van mn film goed te kunnen bepalen.
Om je een beetje een idee te geven wat ik in gedachten heb qua geluid:
Scene01:
Begintitels komen op in de lucht: zachte neutrale muziek
Gebouw verzorgingstehuis komt in beeld (mensen achter de ramen te zien): lichtelijk dreigende muziek komt op (niet bombastisch, eerder sfeervol), een soort klagelijk gehuil is bij vlagen te horen, vrij zacht.
Twee verpleegsters lopen naar binnen: dreigende muziek houdt aan, gehuil wordt overheersender, komt van links.
Verpleegster (hoofdpersoon) doet kamerdeur open: gehuil nu hard
Camera zoomt in op gezicht van vrouw in bed, uit haar mond komt het gehuil: gehuil harder
Lepel wordt in mond vrouw gestoken: gehuil en dreigende muziek stoppen, gehuil abrupt, muziek geleidelijk. Vrouw neuriet nu zachtjes liedje, dit geneurie gaat over in vrolijke klassieke muziek (niet te overheersend)
Scene02:
Oude vrouw zit in stoel met kleinkind op schoot: vrolijke muziek klinkt nog steeds
Hoofdpersoon komt ineens vredig tafereel binnenlopen, zet glas water op tafel: klap klinkt hard, beetje galmend
Beeld verandert, vrouw ligt nu in bed, hoofd kleinkind zit in fotolijstje, muur grauw: vrolijke muziek wordt somber en grauw, achtergrond verzorgingstehuis is te horen.
Gepiep van krakende touwen klinkt hier doorheen, overgang naar
Scene03:
Beeld gaat over naar schommelend meisje, takken groeien uit muur: krakende touwen, zachte vogels, nauwelijks hoorbare muziek, ondersteund de gemoedelijkheid in de scene
Hoofdpersoon kijkt om hoekje, ergens slaat een deur dicht: klap klinkt hard en galmend
Beeld verandert, jong meisje wordt oude vrouw in rolstoel, takken verdwijnen: muziek wordt weer somber, geluiden uit verzorgingstehuis verdringen vogelgeluiden
Hoofdpersoon loopt uit beeld
Scene04:
Hoofdpersoon pakt tas en loopt richting buitendeur, komt licht achter deur vandaan (niet overdreven), muziek geeft hoop aan bij het zien van de deur (ze mag weg), maar is ook droevig door wat ze gezien heeft.
Hoofdpersoon staat buiten, deur valt achter haar dicht: klap klinkt hard en galmend
Hoofdpersoon verandert in oude vrouw, wordt mee naar binnen genomen: dit laatste stukje weet ik niet zo goed, het gehuil moet hier ook weer opkomen, maar of hier een soort dramatische eindmuziek moet komen, of dat het ook een beetje op de achtergrond moet blijven. Het moet ieg teleurstelling uitdrukken.
Aftiteling: mooie treurige tonale muziek.
Op deze blog kun je de karakters uit mn film bekijken. Op dit moment ben ik bezig met een moving storyboard, om de timing en lengte van mn film goed te kunnen bepalen.
Om je een beetje een idee te geven wat ik in gedachten heb qua geluid:
Scene01:
Begintitels komen op in de lucht: zachte neutrale muziek
Gebouw verzorgingstehuis komt in beeld (mensen achter de ramen te zien): lichtelijk dreigende muziek komt op (niet bombastisch, eerder sfeervol), een soort klagelijk gehuil is bij vlagen te horen, vrij zacht.
Twee verpleegsters lopen naar binnen: dreigende muziek houdt aan, gehuil wordt overheersender, komt van links.
Verpleegster (hoofdpersoon) doet kamerdeur open: gehuil nu hard
Camera zoomt in op gezicht van vrouw in bed, uit haar mond komt het gehuil: gehuil harder
Lepel wordt in mond vrouw gestoken: gehuil en dreigende muziek stoppen, gehuil abrupt, muziek geleidelijk. Vrouw neuriet nu zachtjes liedje, dit geneurie gaat over in vrolijke klassieke muziek (niet te overheersend)
Scene02:
Oude vrouw zit in stoel met kleinkind op schoot: vrolijke muziek klinkt nog steeds
Hoofdpersoon komt ineens vredig tafereel binnenlopen, zet glas water op tafel: klap klinkt hard, beetje galmend
Beeld verandert, vrouw ligt nu in bed, hoofd kleinkind zit in fotolijstje, muur grauw: vrolijke muziek wordt somber en grauw, achtergrond verzorgingstehuis is te horen.
Gepiep van krakende touwen klinkt hier doorheen, overgang naar
Scene03:
Beeld gaat over naar schommelend meisje, takken groeien uit muur: krakende touwen, zachte vogels, nauwelijks hoorbare muziek, ondersteund de gemoedelijkheid in de scene
Hoofdpersoon kijkt om hoekje, ergens slaat een deur dicht: klap klinkt hard en galmend
Beeld verandert, jong meisje wordt oude vrouw in rolstoel, takken verdwijnen: muziek wordt weer somber, geluiden uit verzorgingstehuis verdringen vogelgeluiden
Hoofdpersoon loopt uit beeld
Scene04:
Hoofdpersoon pakt tas en loopt richting buitendeur, komt licht achter deur vandaan (niet overdreven), muziek geeft hoop aan bij het zien van de deur (ze mag weg), maar is ook droevig door wat ze gezien heeft.
Hoofdpersoon staat buiten, deur valt achter haar dicht: klap klinkt hard en galmend
Hoofdpersoon verandert in oude vrouw, wordt mee naar binnen genomen: dit laatste stukje weet ik niet zo goed, het gehuil moet hier ook weer opkomen, maar of hier een soort dramatische eindmuziek moet komen, of dat het ook een beetje op de achtergrond moet blijven. Het moet ieg teleurstelling uitdrukken.
Aftiteling: mooie treurige tonale muziek.
maandag 24 maart 2008
eerste shot
Dit is een schematische weergave van mijn eerste shot. Het allereerste gedeelte, dat de camera langs de lucht scheert, heb ik hier niet bij getekend.
Het rode kadertje stelt het kader van de 'camera' voor. De camera glijdt dus langs het gebouw, de eerste man, de naam van het huis, en eindigt bij de tweede man en de twee verpleegstertjes die de deuren openmaken en naar binnen gaan. Hierna volgt de camera deze twee naar binnen (zoomt dus in) en begint het volgende shot.
oude vrouw 'dismissed'
donderdag 20 maart 2008
dinsdag 18 maart 2008
maandag 17 maart 2008
vrijdag 14 maart 2008
dinsdag 11 maart 2008
dinsdag 4 maart 2008
woensdag 27 februari 2008
donderdag 21 februari 2008
Shotlist
Ik heb mn verhaal ingekort en de scenes minder ingewikkeld gemaakt. Dit is zijn de scenes die ik wil gebruiken:
01) Camera zweeft langs lucht met wolken (vogelgeluiden, wind, zachte muziek, zacht menselijk geluid, bijna gehuil) Titel (Elderling) en mijn naam staan in de lucht. Camera komt bij muur en glijdt langs een raam waar een oude vrouw naar buiten staart. Daarna langs bord: "huize de Zonnebloem". (gehuil wordt sterker, vogelgeluiden nemen af, muziek wordt dramatischer). Via nog een raam met oude man erachter langzaam uitzoomend naar beneden tot de voordeur. Twee meisjes met witte jassen, verpleegsters, staan er gearmd voor. (gehuil nu nog sterker) Aan de rechterkant kijkt nog een bewoner uit het raam. Het rechtermeisje typt een code in (piepjes), de deuren schuiven open (gehuil sterker), rechtermeisje maakt groetgebaar, loopt rechts uit beeld. Hoofdpersoon gaat naar dichtsbijzijnde deur en drukt die klein stukje open (hard gehuil). Een verpleegsters staat over een bed gebogen met iets in haar hand. Ze kijkt het meisje recht aan. Camera gaat steeds dichter naar het gezicht van de vrouw die in bed ligt toe tot dat beeldvullend is. Uit haar mond komt het gehuil. Het iets in de hand van de verpleegster blijkt een lepel te zijn die in de mond van de vrouw wordt gestoken. Het gehuil houdt op. De vrouw neuriet nu zachtjes een kinderliedje. De geneuriede klanken veranderen in vrolijke lichte klassieke muziek. Het beeld lost op.
02) Een vrouw zit met een klein meisje op schoot vrolijk te lachen. Achter haar is een groot raam met de stralende buitenwereld. In dit huiselijke tafereel buigt het meisje in haar witte jas ineens rechts het beeld in met een glas water in haar hand dat ze op een tafeltje zet. De klap van het glas is harder dan zou moeten. Het kleine meisje lost op en haar gezicht staat nu in een fotolijstje, op precies dezelfde plek. Het raam is verdwenen, er staat nu een grijze muur. De vrouw ligt in bed. Het meisje richt zich verbaasd op. De muziek is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor binnengeluiden. Door dat geluid is langzaam het geluid van krakende piepende touwen te horen, en het geluid van vogeltjes. Het meisje draait zich uit beeld. Beeld lost op.
03) Uit een grauwe muur, links houdt de muur op en is een klein stukjes gang te zien, groeien een paar takken. Ervoor groeit gras. Aan één van de takken hangt een schommel waar een jong meisje op schommelt. Het meisje met de witte jas kijkt links verbaasd om het hoekje van de muur. Ergens in het gebouw valt een deur dicht. Het meisje beweegt naar het laagste punt van de schommel en verandert in een oude vrouw in een rolstoel, nog steeds in schommelhouding. De takken en het gras verdwijnen. Vogelgeluiden ook, binnengeluiden klinken weer. Voor de vrouw staat wel een potplant. Het meisje verdwijnt links uit beeld. Beeld lost op.
04) Het meisje loopt, van binnenuit op de rug gezien, naar de uitgang. Achter de uitgangsdeur is licht te zien. Ze hangt een tas om haar schouder, de deuren schuiven open en ze staat buiten.
Vrolijke buitengeluiden. Nu is het meisje van buitenaf gezien, haar gezicht staat blij. De deuren schuiven achter haar dicht. De 'plok' van de elkaar rakende deuren klinkt luid. Na het geluid verandert het gezicht van het meisje in het gezicht van een oude vrouw. Door de deuren komt het meisje uit scene01 naar buiten en pakt het meisje bij de arm. Ze draaien zich om en lopen naar binnen. Het gehuil begint weer.
01) Camera zweeft langs lucht met wolken (vogelgeluiden, wind, zachte muziek, zacht menselijk geluid, bijna gehuil) Titel (Elderling) en mijn naam staan in de lucht. Camera komt bij muur en glijdt langs een raam waar een oude vrouw naar buiten staart. Daarna langs bord: "huize de Zonnebloem". (gehuil wordt sterker, vogelgeluiden nemen af, muziek wordt dramatischer). Via nog een raam met oude man erachter langzaam uitzoomend naar beneden tot de voordeur. Twee meisjes met witte jassen, verpleegsters, staan er gearmd voor. (gehuil nu nog sterker) Aan de rechterkant kijkt nog een bewoner uit het raam. Het rechtermeisje typt een code in (piepjes), de deuren schuiven open (gehuil sterker), rechtermeisje maakt groetgebaar, loopt rechts uit beeld. Hoofdpersoon gaat naar dichtsbijzijnde deur en drukt die klein stukje open (hard gehuil). Een verpleegsters staat over een bed gebogen met iets in haar hand. Ze kijkt het meisje recht aan. Camera gaat steeds dichter naar het gezicht van de vrouw die in bed ligt toe tot dat beeldvullend is. Uit haar mond komt het gehuil. Het iets in de hand van de verpleegster blijkt een lepel te zijn die in de mond van de vrouw wordt gestoken. Het gehuil houdt op. De vrouw neuriet nu zachtjes een kinderliedje. De geneuriede klanken veranderen in vrolijke lichte klassieke muziek. Het beeld lost op.
02) Een vrouw zit met een klein meisje op schoot vrolijk te lachen. Achter haar is een groot raam met de stralende buitenwereld. In dit huiselijke tafereel buigt het meisje in haar witte jas ineens rechts het beeld in met een glas water in haar hand dat ze op een tafeltje zet. De klap van het glas is harder dan zou moeten. Het kleine meisje lost op en haar gezicht staat nu in een fotolijstje, op precies dezelfde plek. Het raam is verdwenen, er staat nu een grijze muur. De vrouw ligt in bed. Het meisje richt zich verbaasd op. De muziek is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor binnengeluiden. Door dat geluid is langzaam het geluid van krakende piepende touwen te horen, en het geluid van vogeltjes. Het meisje draait zich uit beeld. Beeld lost op.
03) Uit een grauwe muur, links houdt de muur op en is een klein stukjes gang te zien, groeien een paar takken. Ervoor groeit gras. Aan één van de takken hangt een schommel waar een jong meisje op schommelt. Het meisje met de witte jas kijkt links verbaasd om het hoekje van de muur. Ergens in het gebouw valt een deur dicht. Het meisje beweegt naar het laagste punt van de schommel en verandert in een oude vrouw in een rolstoel, nog steeds in schommelhouding. De takken en het gras verdwijnen. Vogelgeluiden ook, binnengeluiden klinken weer. Voor de vrouw staat wel een potplant. Het meisje verdwijnt links uit beeld. Beeld lost op.
04) Het meisje loopt, van binnenuit op de rug gezien, naar de uitgang. Achter de uitgangsdeur is licht te zien. Ze hangt een tas om haar schouder, de deuren schuiven open en ze staat buiten.
Vrolijke buitengeluiden. Nu is het meisje van buitenaf gezien, haar gezicht staat blij. De deuren schuiven achter haar dicht. De 'plok' van de elkaar rakende deuren klinkt luid. Na het geluid verandert het gezicht van het meisje in het gezicht van een oude vrouw. Door de deuren komt het meisje uit scene01 naar buiten en pakt het meisje bij de arm. Ze draaien zich om en lopen naar binnen. Het gehuil begint weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)