woensdag 27 februari 2008
donderdag 21 februari 2008
Shotlist
Ik heb mn verhaal ingekort en de scenes minder ingewikkeld gemaakt. Dit is zijn de scenes die ik wil gebruiken:
01) Camera zweeft langs lucht met wolken (vogelgeluiden, wind, zachte muziek, zacht menselijk geluid, bijna gehuil) Titel (Elderling) en mijn naam staan in de lucht. Camera komt bij muur en glijdt langs een raam waar een oude vrouw naar buiten staart. Daarna langs bord: "huize de Zonnebloem". (gehuil wordt sterker, vogelgeluiden nemen af, muziek wordt dramatischer). Via nog een raam met oude man erachter langzaam uitzoomend naar beneden tot de voordeur. Twee meisjes met witte jassen, verpleegsters, staan er gearmd voor. (gehuil nu nog sterker) Aan de rechterkant kijkt nog een bewoner uit het raam. Het rechtermeisje typt een code in (piepjes), de deuren schuiven open (gehuil sterker), rechtermeisje maakt groetgebaar, loopt rechts uit beeld. Hoofdpersoon gaat naar dichtsbijzijnde deur en drukt die klein stukje open (hard gehuil). Een verpleegsters staat over een bed gebogen met iets in haar hand. Ze kijkt het meisje recht aan. Camera gaat steeds dichter naar het gezicht van de vrouw die in bed ligt toe tot dat beeldvullend is. Uit haar mond komt het gehuil. Het iets in de hand van de verpleegster blijkt een lepel te zijn die in de mond van de vrouw wordt gestoken. Het gehuil houdt op. De vrouw neuriet nu zachtjes een kinderliedje. De geneuriede klanken veranderen in vrolijke lichte klassieke muziek. Het beeld lost op.
02) Een vrouw zit met een klein meisje op schoot vrolijk te lachen. Achter haar is een groot raam met de stralende buitenwereld. In dit huiselijke tafereel buigt het meisje in haar witte jas ineens rechts het beeld in met een glas water in haar hand dat ze op een tafeltje zet. De klap van het glas is harder dan zou moeten. Het kleine meisje lost op en haar gezicht staat nu in een fotolijstje, op precies dezelfde plek. Het raam is verdwenen, er staat nu een grijze muur. De vrouw ligt in bed. Het meisje richt zich verbaasd op. De muziek is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor binnengeluiden. Door dat geluid is langzaam het geluid van krakende piepende touwen te horen, en het geluid van vogeltjes. Het meisje draait zich uit beeld. Beeld lost op.
03) Uit een grauwe muur, links houdt de muur op en is een klein stukjes gang te zien, groeien een paar takken. Ervoor groeit gras. Aan één van de takken hangt een schommel waar een jong meisje op schommelt. Het meisje met de witte jas kijkt links verbaasd om het hoekje van de muur. Ergens in het gebouw valt een deur dicht. Het meisje beweegt naar het laagste punt van de schommel en verandert in een oude vrouw in een rolstoel, nog steeds in schommelhouding. De takken en het gras verdwijnen. Vogelgeluiden ook, binnengeluiden klinken weer. Voor de vrouw staat wel een potplant. Het meisje verdwijnt links uit beeld. Beeld lost op.
04) Het meisje loopt, van binnenuit op de rug gezien, naar de uitgang. Achter de uitgangsdeur is licht te zien. Ze hangt een tas om haar schouder, de deuren schuiven open en ze staat buiten.
Vrolijke buitengeluiden. Nu is het meisje van buitenaf gezien, haar gezicht staat blij. De deuren schuiven achter haar dicht. De 'plok' van de elkaar rakende deuren klinkt luid. Na het geluid verandert het gezicht van het meisje in het gezicht van een oude vrouw. Door de deuren komt het meisje uit scene01 naar buiten en pakt het meisje bij de arm. Ze draaien zich om en lopen naar binnen. Het gehuil begint weer.
01) Camera zweeft langs lucht met wolken (vogelgeluiden, wind, zachte muziek, zacht menselijk geluid, bijna gehuil) Titel (Elderling) en mijn naam staan in de lucht. Camera komt bij muur en glijdt langs een raam waar een oude vrouw naar buiten staart. Daarna langs bord: "huize de Zonnebloem". (gehuil wordt sterker, vogelgeluiden nemen af, muziek wordt dramatischer). Via nog een raam met oude man erachter langzaam uitzoomend naar beneden tot de voordeur. Twee meisjes met witte jassen, verpleegsters, staan er gearmd voor. (gehuil nu nog sterker) Aan de rechterkant kijkt nog een bewoner uit het raam. Het rechtermeisje typt een code in (piepjes), de deuren schuiven open (gehuil sterker), rechtermeisje maakt groetgebaar, loopt rechts uit beeld. Hoofdpersoon gaat naar dichtsbijzijnde deur en drukt die klein stukje open (hard gehuil). Een verpleegsters staat over een bed gebogen met iets in haar hand. Ze kijkt het meisje recht aan. Camera gaat steeds dichter naar het gezicht van de vrouw die in bed ligt toe tot dat beeldvullend is. Uit haar mond komt het gehuil. Het iets in de hand van de verpleegster blijkt een lepel te zijn die in de mond van de vrouw wordt gestoken. Het gehuil houdt op. De vrouw neuriet nu zachtjes een kinderliedje. De geneuriede klanken veranderen in vrolijke lichte klassieke muziek. Het beeld lost op.
02) Een vrouw zit met een klein meisje op schoot vrolijk te lachen. Achter haar is een groot raam met de stralende buitenwereld. In dit huiselijke tafereel buigt het meisje in haar witte jas ineens rechts het beeld in met een glas water in haar hand dat ze op een tafeltje zet. De klap van het glas is harder dan zou moeten. Het kleine meisje lost op en haar gezicht staat nu in een fotolijstje, op precies dezelfde plek. Het raam is verdwenen, er staat nu een grijze muur. De vrouw ligt in bed. Het meisje richt zich verbaasd op. De muziek is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor binnengeluiden. Door dat geluid is langzaam het geluid van krakende piepende touwen te horen, en het geluid van vogeltjes. Het meisje draait zich uit beeld. Beeld lost op.
03) Uit een grauwe muur, links houdt de muur op en is een klein stukjes gang te zien, groeien een paar takken. Ervoor groeit gras. Aan één van de takken hangt een schommel waar een jong meisje op schommelt. Het meisje met de witte jas kijkt links verbaasd om het hoekje van de muur. Ergens in het gebouw valt een deur dicht. Het meisje beweegt naar het laagste punt van de schommel en verandert in een oude vrouw in een rolstoel, nog steeds in schommelhouding. De takken en het gras verdwijnen. Vogelgeluiden ook, binnengeluiden klinken weer. Voor de vrouw staat wel een potplant. Het meisje verdwijnt links uit beeld. Beeld lost op.
04) Het meisje loopt, van binnenuit op de rug gezien, naar de uitgang. Achter de uitgangsdeur is licht te zien. Ze hangt een tas om haar schouder, de deuren schuiven open en ze staat buiten.
Vrolijke buitengeluiden. Nu is het meisje van buitenaf gezien, haar gezicht staat blij. De deuren schuiven achter haar dicht. De 'plok' van de elkaar rakende deuren klinkt luid. Na het geluid verandert het gezicht van het meisje in het gezicht van een oude vrouw. Door de deuren komt het meisje uit scene01 naar buiten en pakt het meisje bij de arm. Ze draaien zich om en lopen naar binnen. Het gehuil begint weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)